Τώνια Ράλλη, ομάδα Νοσταλγία: «Τα παραμύθια αφηγούνται τη δύσκολη πορεία προς την ενηλικίωση»
Μαρία-Ελένη Σπυροπούλου
04-02-2012
«Σταχτοπούτα», «Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι», «Ραπουνζέλ», «Κοκκινοσκουφίτσα», «Χάνσελ και Γκρέτελ», «Ο λύκος και τα εφτά κατσικάκια». Ποιο παιδί άραγε δεν έχει ακούσει έστω μια φορά στη ζωή του ένα από τα παραμύθια των αδελφών Γκριμ; Ποιος μεγάλος και μικρός δεν έχει νανουριστεί, ανακουφιστεί, ταξιδέψει με τις ιστορίες, τα πάθη και τις δυσκολίες των ηρώων, οι οποίοι, μέσα από τους συμβολισμούς του μύθου, βοηθούν όλους εμάς να αντέξουμε τη δύσκολη πλευρά της ενηλικίωσης, τον αποχωρισμό και τη μοναξιά; Με αφορμή τη ζωή και το έργο των αδελφών Γκριμ η ομάδα Νοσταλγία δημιουργεί μια παράσταση που θα παρουσιάζεται σαν ημι-διαδραστική ζωντανή εγκατάσταση στο θέατρο RabbitHole από τις αρχές Φεβρουαρίου.
2012 - Έτος Γκριμ
Μέσα από πολέμους και δυσκολίες, οι αδελφοί Γκριμ –με τη βοήθεια πολλών αφηγητών, από διανοούμενους μέχρι κορίτσια της διπλανής πόρτας– κατάφεραν να διασώσουν έναν τεράστιο όγκο παραμυθιών και θρύλων του τόπου τους μέσα σε μια ανθολογία τριών τόμων. Δεν είναι τυχαίο που θεωρούνται διαχρονικά best seller, αφού αυτή η ανθολογία βρίσκεται παγκοσμίως στη δεύτερη θέση σε πωλήσεις μετά τη Βίβλο. Η ομάδα Νοσταλγία, σε σύλληψη και σκηνοθεσία της Τώνιας Ράλλη, παρουσιάζει το έργο της στη θεατρική σκηνή του RabbitHole, στην περιοχή του Μεταξουργείου. Η «F.S.» μίλησε με τη σκηνοθέτρια της παράστασης για την κληρονομιά των Γκριμ: «Καταπιάστηκα για πρώτη φορά με τη δουλειά αυτή το 2009 κι αυτό που βρίσκω πραγματικά συναρπαστικό είναι η γλώσσα και το πνεύμα με τα οποία απέδωσαν τα 201 παραμύθια και τους 10 θρύλους της ανθολογίας τους. Ο καθένας από τους δύο πρόσθεσε μόνο ένα παραμύθι από μνήμης. Όλα τα υπόλοιπα ήταν καταγραφές από μια τεράστια γκάμα αφηγητών - ανθρώπων όλων των ηλικιών, κυρίως γυναικών, από λαϊκούς ανθρώπους μέχρι σημαντικές προσωπικότητες του ρομαντικού κινήματος. Παρ’ όλα αυτά, η πένα τους διακρίνεται ξεκάθαρα στις ιστορίες τους, καθώς και ο σεβασμός αλλά και το ζωηρό ενδιαφέρον τους για τις λεπτομέρειες της καθεμιάς».
Ποιες ήταν οι δυσκολίες που συνάντησε για να μεταφέρει το παραμύθι επί σκηνής; «Μία από τις μεγαλύτερες δυσκολίες ήταν η ανάπτυξη νέων τρόπων αφήγησης, η σύνθεση της δικής μας ιστορίας, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουμε απρόσμενες μεταβάσεις για το θεατή, βάζοντάς τον κυριολεκτικά μέσα στον σκηνικό χώρο, χωρίς όμως να τον κάνουμε να αισθανθεί εκτεθειμένος. Και, πάνω απ’ όλα, το σπάσιμο ενός συμβατικού διαβάσματος του κειμένου που ονομάζουμε “παραμύθι”, μια αναζήτηση για ελευθερία και πρωτοτυπία στην εκφορά του λόγου του αφηγητή».
Και οι θεατές; Τι να περιμένουν από την παράσταση; «Ατέλειωτες ευκαιρίες για συναντήσεις μέσα σε πραγματικά και φανταστικά τοπία. Οι προσδοκίες σαφώς δεν θα πρέπει να συνδέονται με μια στιλιστική κατανόηση του θεάματος που ετοιμάζουμε».
Το μήνυμα στις ψυχές
Στην ερώτηση ποιο είναι το πιο σημαντικό μήνυμα στις ψυχές μικρών και μεγάλων η κ. Ράλλη απαντά: «Να αναζητούν πάντα την αγάπη, να μην κυριεύονται ποτέ από φόβο και να καλλιεργούν μια βαθιά περιέργεια για γνώση. Επίσης να ψάχνουν την ομορφιά μέσα στις ιδιαιτερότητες των συνανθρώπων τους». Και στην κοινωνική-οικονομική κρίση, πώς βοηθά η αφήγηση παραμυθιών; «Είναι σημαντική η ανάγκη του ανθρώπου να ακούει ιστορίες. Δεν είναι μόνο η απόδραση που του προσφέρουν, δεν πρόκειται καθόλου για μια προσωρινή “ανακούφιση” από τις δυσκολίες της ζωής. Πιστεύω πως το πιο ενδιαφέρον σημείο στη δίψα μας για ιστορίες είναι η επιβεβαίωση των σκέψεων και των συναισθημάτων μας. Το να μπορέσουμε να ταυτιστούμε και να φωνάξουμε “Να! Να και κάποιος άλλος άνθρωπος που ένιωσε αυτό που νιώθω και που το διατύπωσε τόσο πετυχημένα!”».
INFO: Performance-εγκατάσταση από την ομάδα Νοσταλγία
(http://nostalghia-theatre.blogspot.com) στο RabbitHole, Γερμανικού 20, Μεταξουργείο, 210 5249903, http://rabbitholespace.blogspot.com.
Έναρξη παραστάσεων: 6 Φεβρουαρίου 2012
No comments:
Post a Comment